De Morbier is een juweeltje uit de Jura met een licht pittige smaak. De kaas wordt gemaakt van ochtend en avond melk, gescheiden door een laagje as. Het laagje as diende vroeger als bescherming tegen insecten tussen de verschillende melkingen. De Morbier heeft een intense smaak en is romig, half hard van structuur. Je kunt gerust snoepen van deze kaas want het vetpercentage is 23+.
De Morbier kaas heeft een AOP keurmerk en alleen Morbier die in de aangewezen omgeving bereid wordt mag zich officieel Morbier AOP noemen.

Wijn/Bier Advies: Een fruitige rode of witte wijn, een fruitig biertje en als je de Morbier op de dessertplank gebruikt, zoek er dan een mooie dessertwijn bij of een glaasje port.

Ben je zwanger? Dan mag je deze kaas helaas niet eten.

De geboorte van Morbier:
In verre tijden leverden de boeren van het Franse-Comté de melk van de koeien af ​​aan de fruitfabriek van het dorp voor de productie van de Comté.
Heel vaak heeft de hardheid van het klimaat de verplaatsing van de boeren verhinderd. Met gezond verstand besloten ze om hun eigen kaas te maken.

Aan het einde van de dag, na het melken, maakt de boer een kleine kaas met de kleine verkregen hoeveelheid melk. De volgende ochtend maakt hij een tweede, die op de kaas van de dag ervoor wordt geplaatst. Tussen de avond en de ochtend, om de eerste productie te beschermen, spreidt de boer op het oppervlak een beetje roet op de ketel. Een heerlijke kaas van 8 tot 10 kg met de as-lijn was geboren.

Morbier de toepasselijke naam!
De Morbier ontleent zijn naam aan het oorspronkelijke dorp: Morbier. “Morbys”, “Bys” of “Bief” aangewezen in Patois een kleine beek die stroomopwaarts van het dorp stroomde. Morbier is een gemeente in het departement Jura in de Franse-Comté in het oosten van Frankrijk.

Kleine chronologie van de Morbier
1795: De oudste documenten beschrijven het bestaan ​​van een “dikke” kaas van 8 tot 10 kg, “Petit Morbier” genaamd.
1799: De beschrijving van deze nieuwe kaas wordt nauwkeuriger. Het roept de productie op van “kazen gemaakt in de stijl van gruyères die een dikker deeg geven, zonder gaten en gemarmerd door een lijn”.
Eind 19e eeuw: De kaas wordt “Morbier” genoemd en gemaakt volgens een traditionele knowhow van de boeren van de Doubs en de Jura (van een brief van Droz aan Parmentier over kaasmaken in de Doubs en de Jura).

Erkende knowhow: verkrijgen van A.O.C en A.O.P
Zelfs als de smaak- en productiekwaliteit van de Morbier goed ingeburgerd is, wordt deze constant gecontroleerd. Alle belanghebbenden die betrokken zijn bij de productie en distributie van kaas, van de melkproducent tot de kaasproducent en de raffinaderij, houden zich aan strikte en specifieke regels van de knowhow.

De eis van de kaasmakers van Doubs en Jura wordt op 22 december 2000 beloond met een nominatie van gecontroleerde oorsprong. In 2002 verkrijgt hij de Europese erkenning van beschermde oorsprongsbenaming (BOB). Vanaf die datum is alleen de Morbier AOP een echte Morbier. Het is voor deze kaasmakers een herkenning en bescherming, een eerbetoon aan de knowhow en de streek van hun voorouders. En de mogelijkheid om een ​​verhaal en een traditie over te brengen.

Uittreksel uit de specificaties van de AOP Morbier.
Het productiegebied van Morbier is perfect afgebakend: het departement Doubs, dat van de Jura (met uitzondering van het kanton Chemin) en enkele steden die grenzen aan de Saône en de Loire en Ain.
De melk die voor de productie wordt gebruikt, is uitsluitend afkomstig van de Franse rassen Montbéliarde en Simmental.
Het voeren van koeien bestaat uit grasland en hooi, met uitzondering van kuilvoer of ander gefermenteerd voedsel.
Het grasland moet per melkkoe minstens 1 hectare groot zijn.
Melkkoeien worden twee keer per dag op reguliere uren gemolken.

Morbier wordt uitsluitend gemaakt met rauwe melk.
De kaas wordt gedurende een minimumperiode van 45 dagen gekweekt om te worden geraffineerd bij een temperatuur tussen 7 en 15 ° C. (De volledige schikking is op aanvraag beschikbaar).

Voor alle professionals garandeert deze verordening de kwaliteit van Morbiers du Doubs en Jura, gemaakt volgens de voorouderlijke methoden, altijd verbonden met de streek en met respect voor de gezondheid.